Istambay, krimen sa bawat barangay

NAKALILIBANG ang mga argumento sa panghuhuli sa mga “istambay” na lumalabag sa mga lokal na ordinansa.
Sabi ng kontra, mas makapangyarihan ba sa “Bill of Rights” ang mga ordinansa? Mga adik at tambays, at mga babae lamang daw ang kaya ni Pangulong Duterte.
Bakit inuubos niya ang mga mahihirap? Isa raw pangga-gago ang sabihin na sinita lamang at hindi inaaresto ng pulis ang mga istambay.
Sabi pa nila, taas presyo ng mga bilihin ang problema hindi mga istambay. Bigyan sila ng trabaho, huwag patayin. Nabibigyan daw ng poder ang mga pulis para abusuhin ang mga taong di nila gusto.
Marami rin daw istambay ang nakakatulong sa mga problema tulad ng emergency, sunog o kuyog laban sa mga kriminal. Pero, tuluyan nang sumakay ang oposisyon, kumampi sa mga “tambay” at halos tawaging demonyo ang Duterte administration.
Sabi ng pabor, protektado lang daw ni Duterte ang mamamayan sa mga adik, lasenggo, hoodlum, bastos at mga kriminal na istambay. Bakit ngayon lang ginawa, dapat noon pa?
Ang panghuhuli ay “crime prevention” at disiplina sa baranggay dahil sila ang mitsa ng gulo sa kanilang lugar. Sabi pa, hindi lahat ng tambay ay kwalipikadong magtrabaho.
Marami ay talagang batugan at di kumakayod ng parehas at drug pushing ang ginagawa. Mas dapat daw protektahan hindi mga tambay, kundi mga taxpayers at law abiding citizens.
Meron bang istambay na mayayaman sa lugar ng mga oposisyon, tanong naman ng iba?
Sinabi naman ng PNP-NCRPO na bumaba ang krimen nang magkampanya sila sa mga istambay. Doon sa namatay na arestadong si Genesis Argoncillo alyas Tisoy, dalawang presong Sputnik na nambugbog sa kanya ang kinasuhan ng murder at ni-relieve naman ang police chief at iimbestigahan kasama ng apat pa sa Novaliches station.
Nag-utos din ang PNP-NCRPO na tanging mga istambay na nakahubad, nag-iinuman, naninigarilyo o nagsusugal at lumalabag sa ordinansa ang sisitahin at aarestuhin.
Sa ganang akin, napakalaking problema talaga ang disiplina sa ating mga Pilipino. Noong martial law ni Marcos, tumahimik ang mga baranggay. Hinahabol ng militar ang mga komunista lamang, CPP-NPA, NDF, KM, LFS at hindi priority ang mga kriminal.
Pero talagang mahigpit din ang laban sa mga sugalan, inuman sa kalye, nakahubad sa kalsada; at maraming nagpapatrulyang pulis na ang ikakaso sa mahuhuli ay bagansya.
Nagkaroon talaga ng totoong disiplina. Nga-yon, maraming kalaban, bukod sa komunista, nariyan ang ISIS terro-rists, drug syndicates, shabu business, at iba pang sindikatong kriminal na nagtatago sa mga baranggay.
Sa mga “depressed a-reas”, nagkalat ang mga siga-siga, mga bata-bata ng corrupt na mga pulis, baranggay o lokal na opisyal. Mas titindi pa ang peace and order situation dahil halos 110 milyong Pilipino na tayo.
Sa dalawang taon ni Duterte, madugo ang pagkamatay nang higit 7,000 drug pushers at adik, kasama ang maraming law enforcers, pulis o sundalo na nasawi sa mga operasyon.
Ang PNP, PDEA, NBI, at maging justice system ay sumailalim sa matin-ding paglilinis, tanggalan ng mga ninja cops hanggang sa ranggong Gene-ral, piskal, huwes, mayor at gobernador. At bagamat nabawasan na, nagkalat pa rin ang kri-minalidad sa lipunan.
Ang kampanya para tugisin ang mga kriminal na istambay ay isang paraan para tumahimik at madisiplina ang bawat lugar. Kung hindi aaks-yon ang gobyerno nga-yon, kailan pa?